STRAŻ POŻARNA WE WŁADYSŁAWOWIE


Ochotnicze Straże Pożarne w Polsce należą do najstarszych, a zarazem do najbardziej zasłużonych dla społeczeństwa organizacji. Przez wieki skutecznie walczyły z niszczącą kraj plagą pożarów, jak również powstając i rozwijając się w okresie zaborów, spełniały wielorakie funkcje w życiu społeczeństwa. Były często jedyną organizacją społeczną w mieście, czy na wsi, odgrywającą poważną rolę czynnika inspirującego i organizującego środowisko w zakresie działalności politycznej, społecznej, kulturalno-oświatowej, a nierzadko i gospodarczej. Historia walki z ogniem

Walka z ogniem prowadzona była przez ludzi już w zamierzchłych czasach, ale miała charakter dorywczy i niezorganizowany. Wysiłek ludzi w walce z tak potężnym i niszczycielskim żywiołem, jakim był ogień, mimo ofiarności najczęściej nie przynosił większych korzyści, ograniczając w najlepszym przypadku tylko rozmiary klęski.

W Polsce ze wzmiankami o zorganizowanym ratownictwie przed ogniem spotykamy się już we wczesnym średniowieczu, miało to miejsce przede wszystkim na terenie większych miast. Nie tworzono jednak wówczas organizacji wyłącznie do tego celu, lecz obowiązek pełnienia funkcji ratowniczych, na wypadek pożaru nakładano na rady miejski oraz organizacje rzemieślnicze i kupieckie. Dopiero w XIX w. zaczęto sobie coraz bardziej uzmysławiać konieczność tworzenia specjalnych organizacji do gaszenia pożarów, odpowiedniego w tym celu szkolenia ludzi oraz przygotowania narzędzi ratowniczych.

Intensywny rozwój organizacji strażackich na ziemiach polskich datuje się od lat sześćdziesiątych XIX w. Organizacje strażackie powstawały i rozwijały się jednak nierównomiernie na terenach polskich. Co wynikało z odmiennych warunków politycznych, w jakich żyło społeczeństwo polskie w poszczególnych zaborach, chociaż potrzeby w zakresie organizacji obrony przed pożarami były takie same w Galicji, Królestwie Polskim, jak i pod zaborem pruskim. Zaś szczególnie w tym ostatnim, germanizacyjna polityka rządów utrudniała, a nierzadko wręcz uniemożliwiała społeczeństwu polskiemu na zrzeszenie się nawet w tak użyteczną dla społeczeństwa organizacje, jakimi były straże pożarne.